پیوسته بر آن حضرت ویارانش سلام ودرود بفرستد.
اظهار شوق ومحبّت به زیارت جمال مبارکش داشته باشد.
لقای آن حضرت رابا عافیت طلب کند.
در همه ایّام منتظر فرج وظهور باشد.
در هر فرصتی فضایل وکمالات آن حضرت رابیان کند.
از فراق آنحضرت غمگین وبرمظلومیّت آنحضرت گریان باشد.
از مال خود برای سلامتی آن بزرگوارصدقه وانفاق کند..
عمل صالح خود رابه آن حضرت تقدیم کند.
به نیابت او زیارت بجا بیاورد مخصوصأ زیارت ائمّه علیهم السلام.
قصد بریاری او داشته باشد علاوه برآن صفات آن حضرت رابشناسد.
برای فتح ونصرت آن حضرت بسیار دعا کند.
از خداوند معرفت آن حضرت را برای خود طلب کند.
برای دشمنان آن حضرت لعنت ونفرین بفرستد.
باشنیدن نام قائم قیام کند و همچنین آن حضرت رابا لقب یاد کند.
ازخداوند درخواست کنیم ما را در زمره یاران آن بزرگوار قرار دهد.
مردم را تشویق به دوستی او کنیم ودر مقابل ، اظهار محبّت به آن بزرگوار را در میان آنان فراموش نکنیم.
به نیابت از آن حضرت قربانی کند.
به نیابت ازآن حضرت حجّ وطواف کند.
با صدای بلند برای آن حضرت دعا کند.
به هنگام دعا خداوند را به آبروی آن حضرت قسم دهد.
بوقت دعا اوّل برای آن بزرگوار دعا کرده وظهورش را طلب کند.
سعی بر این مهمّ داشته باشد که به سبب طول غیبتش قلب قسیّ نشود.
اهتمام براینکه دلهای مردم رابرای یاری آن حضرت متّحد کند.
بر دین او ثابت وبه دعوت مخالفان گوش ندهد.
در انجام اوامر او تسلیم، وچون وچرا نکند.
از معاشرتهائی که اورا از یاد آن بزرگوار غافل می کند دوری کند.
درمهمّات به آن حضرت متوصّل شود وعریضه توسّل تقدیم کند.
بر سختیها واذیّت وسرزنش دشمنان صبر کند.
برای ظهور آن حضرت وقت تعین نکند.
از دشمنان آن حضرت با روش تقیّه برخورد کند.
خود را خادم آن حضرت بداند ودر خدمتگزاریش کوتاهی نکند.
از مدّعیان مهدویِّت سئوال وپرسش کند.
سعی در تحصیل صفات حمیده واخلاق پسندیده داشته باشد.
مدّعیان نیابت خاصّه را تکذیب کند.
توبه حقیقی کند تا باعث تاخیر در ظهورنشود.
اهتمام در ادا کردن حقوق مالیّه مردم داشته باشد.
بوسیله علم علما طریقه جواب مخالفین را به شیعیان بیاموزد.
دعاهای وارده را حتّی المقدور وبه نیابت از او ترک نکند.
روزهای جمعه،غدیر،فطر،قربان دعای ندبه را با توجّه وحال بخواند.
روزهای جمعه خود و فرزندان رامیهمان آن حضرت دانسته او را مخصوصا زیارت کند
